วันที่ ๒๐ เดือนธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๘
ที่มา : ภูวดล บุตรรัตน์, โครงสร้างภายในของพืช. พิมพ์ครั้งที่ ๕.กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.๒๕๔๑. หน้า ๑๖-๒๑
เรื่อง Epidermis
Epidermis เป็นเนื้อเยื่อถาวรเชิงเดี่ยว
อยู่ชั้นนอกสุดของส่วนต่างๆของพืช ในระยะการเจริญขั้นแรก มีกำเนิดมาจากชั้น protodem มักเรียกกันว่า เนื้อเยื่อผิว เป็นส่วนที่สัมผัสกับภายนอกปกคลุมส่วนต่างๆ
ของพืช ทั้งราก ลำต้น ใบ ดอก ผล เมล็ด ยกเว้นบริเวณปลายยอด ปลายราก
เพราะมีจุดกำเนิดต่างจาก epidermis
ส่วนอื่นๆเมื่อมีการเจริญขั้นที่สอง
เนื้อเยื่อจะสลายไปเพราะมีชั้นของ cork ที่เกิดขึ้นใต้
epidermis เจริญดันออกมา
รูปร่าง
ถ้าดูจากการตัดตามขวางลำต้นหรือใบ จะเห็นเซลล์ของ epidermis เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าเรียงอยู่ชั้นเดียว แต่พืชบางชนิดอาจมีหลายชั้นเรียกว่า
multiple epidermis เมื่อลอกออกเป็นแผ่นเซลล์ epidermis จะมีรูปร่างค่อนข้างกลม
หรือเป็นเหลี่ยมขอบเซลล์อาจจะหยัก เช่น epidermis
ของผิวลำต้นอ้อยเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า รูปร่างยาว และบางเซลล์เปลี่ยนรูปร่างไปเป็นเซลล์สี่เหลี่ยมเล็กๆ
เรียกว่า silica cell ซางมีสารซิลิกาอยู่มากและ cork
cell มีสารซูเบอรินปะปนอยู่ เซลล์ epidermis
ด้านบนของใบพืชใบเลี้ยงเดี่ยวบางเซลล์มีขนาดใหญ่ ผนังบาง
ภายในมีน้ำสะสมอยู่เรียกเซลล์นี้ว่าmortor cell หรือ buliform
cell ช่วยในการม้วนงอของใบเวลาสูญเสียน้ำ ผิวด้านนอกของเซลล์ epidermis มีสารขี้ผึ้งพวกคิวตินฉาบอยู่ ช่วยป้องกันการระเหยของน้ำ
ชั้นของคิวตินนี้เรียกว่า คิวติเคิล
หน้าที่ epidermis มีหน้าที่หลายประการ เช่น ช่วยป้องกันอันตราย
เกี่ยวกับการคายน้ำ แลกเปลี่ยนแก๊ส สะสมน้ำและสารที่ได้จากเมตาโบลิซึม
เกี่ยวกับการสังเคราะห์แสง การขับถ่ายของเสียหรือสร้างเซลล์ใหม่ปกคลุมเมื่อมีบาดแผล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น