วันที่ ๑๓ เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๙
ที่มา: สธิศร มาลากร.การดูแลรักษาพืช. กรุงเทพฯ.มินิปริ้น.๒๕๕๗.หน้า ๓๓๒-๓๓๘
เรื่อง ฮอร์โมนพืช
ฮอร์โมนพืชเหมือนกับฮอร์โมนสัตว์ คือต่างก็คุมการทำงานได้แม้เพียงปริมาณเล็กน้อย
ฮอร์โมนพืชมีหน่วยเป็น ppm
ฮอร์โมนพืชมีดังนี้
ออกซิน
-สร้างจากเนื้อเยื่อเจริญ(ปลายยอดปลายราก)
-ทำให้เซลล์ขยายขนาดทางกว้างและยาว
-ออกซินเคลื่อนที่หนีแสง ด้านที่มีแสงน้อยจะมีออกซินมาก เซลล์จึงขยายตัวมากกว่า
ปลายยอดจึงโค้งหนีแสง
-ยับยั้งการแตกตา
-กระตุ้นการออกดอก
-ช่วยเปลี่ยนเพศ, ช่วยให้ติดผลโดยไม่ปฏิสนธิ
จิบเบอเรลลิน
-กระตุ้นการแบ่งเซลล์ที่ข้อ ทำให้ต้นสูง
-กระตุ้นงอกเมล็ด ตา
-เพิ่มติดดอก ติดผล
-เปลี่ยนดอกผู้เป็นดอกเมีย (ตระกูลแดง)
-ยืดช่อองุ่น
ไซโทไคนิน
-พบในน้ำมะพร้าว,ยีสต์
-กระตุ้นแบ่งเซลล์
-กระตุ้นหน่อใหม่และการเจริญของกิ่งแขนง (ใช้เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ)
-ชะลอความแก่ของผล
เอทีลิน
-เร่งผลสุก
-กระตุ้นออกดอกสับปะรด
-กระตุ้นให้ใบร่วง
-ทำลายระยะพักตัว
-เร่งการไหลยางพารา
กรดแอบไซซิค
-พบในส่วนแก่ของพืช
-กระตุ้นให้ใบหลุด ผลแก่หลุด
-ยับยั้งการเจริญและการยืดตัว บริเวณตา
-กระตุ้นปากใบปิด
-กระตุ้นการพักตัว
หน้าที่บางประการที่แต่ละฮอร์โมนมีร่วมกัน
-หน้าที่กระตุ้นเซลล์ให้เจริญเติบโต - ออกซิน จิบเบอเรลลิน ไซโทไคนิน
-หน้าที่ที่เกี่ยวกับดอก เปลี่ยนเพศดอก
– ออกซิน จิบเบอเรลลิน
-หน้าที่ทำให้มีส่วนงอก ๑. กระตุ้นการออกดอก – ออกซิน จิบเบอเรลลิน เอทีลีน(สับปะรด)
๒. กระตุ้นการงอกเมล็ด ตา – จิบเบอเรลลิน
๓. กระตุ้นการงอหน่อใหม่ กิ่งแขนง – ไซโตไคนิน
๔. กระตุ้นการงอกของเมล็ด - เอทีลีน
-หน้าที่เกี่ยวกับการชะลอ,ยับยั้ง
๑.ยับยั้งการแตกตา – ออกซิน
๒.ยับยั้งการเจริญและยืดตัว บริเวณตา – กรดแอบไซซิค
๓. ชะลอการแก่,การร่วงของผล - ออกซิน ไซโตไคนิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น