วันที่ ๔ เดือน มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๙
ที่มา: น.สพ.อลงกรณ์ มหรรณพ.สารานุกรม สัตว์ป่า.พิมพ์ครั้งที่๒.กรุงเทพฯ.เอม
ซัพพลาย.๒๕๔๔.หน้า๒๗-๓๕
เรื่อง สุนัขจิ้งจอก
สุนัขจิ้งจอกมีชื่อสามัญว่า ASIATIC JACKAL มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า
Canis aureus มีถิ่นกำเนิดอยู่ที่ประเทศไทย แอฟริกา อินเดีย
พม่า ในไทยพบมากในภาคเหนือและตะวันตก
สุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์กินเนื้อขนาดกลาง ลักษณะคล้ายสุนัขบ้าน
ขนสีเทาแกมดำและน้ำตาลแซมขาว ขนมีลักษณะยาวหยาบปากยาว
ขนบริเวณไหล่ยาวแผ่ออกคล้ายอานม้า ใบหูใหญ่ หางสั้นเป็นพวง ขาหน้ามี ๕ นิ้ว
ขาหลังมี ๔ นิ้ว เล็บโผล่ออกมาจากอุ้งตีน มีเต้านม ๘-๑๐ เต้า
ขนาดลำตัววัดจากปลายจมูกถึงโคนหางยาว ๖๐-๗๕ เซนติเมตร หางยาว ๒๐-๒๕ เซนติเมตร
น้ำหนักตัว ๘-๑๐ กิโลกรัม
สุนัขจิ้งจอกชอบออกหากินในเวลากลางคืน กลางวันมักหลับนอนในโพรงดิน โพรงไม้
หรือถ้ำ ชอบออกล่าสัตว์เป็นฝูงๆ ฝูงหมาจิ้งจอกฝูงหนึ่งมีจำนวน ๕-๑๐ตัว โดยทั่วไปมักจะอยู่ตัวเดียวหรือคู่
เวลาเยี่ยวชอบเอาลำตัวเกลือกกับเยี่ยวไปทั่วตัว ทำให้ตัวมีกลิ่นเหม็นจัด
เป็นสัตว์ที่มีความอดทนค่อนข้างสูง
สุนัขจิ้งจอกกินสัตว์เล็ก เช่นกบ เขียด อ้น หนู กระรอก ไก่ป่า เก้ง
เนื้อทราย ผลไม้ เมื่อโตเต็มวัยพร้อมผสมพันธุ์ เมื่ออายุประมาณ ๖๐ วัน
ตกลูกครั้งละ ๔-๕ ตัว อายุยืนประมาณ ๑๐ ปี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น